NIOBE

NIOBE
I.
NIOBE
Laconicae fons, Plin. l. 4. c. 5.
II.
NIOBE
filia Phoronei, mater Argi et Pelasgi. Item filia Tantali, soror Pelopis, uxor autem Amphionis, Regis Thebanorum, quae cum viro suo sex filios, totidemque filias peperisset, animô elata, Latonae sese praeferre non dubitavit. Quam obrem indignata Dea, Apollinis et Dianae sagittis liberos eius ad unum omnes interficiendos curavit, Niohenque ipsam sibi convitiantem turbine venti in Asiam rapuit, et iuxta Sipylum urbem (quae illi patria erat) in saxum transformavit: Cui fabulae occasionem dedisse, traditionem priscam de Lothi uxore, quae in saxum induruit, ut in Sacris legitur, probabile censet, Alex. Rossaeus, in Mystagago Poetico. Alia fuit quoque Phoronei filia, ex qua Iuppiter Apim, qui postea Osiris et Serapis dictus est, genuit. Coeterum Mythologis per saxum, in quod Niobe mutata est, intelligitur immodicus dolor, qui tandem in stuporem ae dedolentiam convertitur, fecitque, ut Niobe diriguerit, et veluti lapis immota steterit, Cicer. l. 2. Tusc. c. 26. Niobe fingitur lapidea, propter aternum, credo, in luctu silentium. Vel per saxum intelligere possis lapideam statuam, quam orba liberis sibi erexit in monumentum, ut refert Palaephatus c. 9. in his, Νιόβη, ἀποθανόντων τῶ ἑαυτῆς παίδων, ποιήσασα ἑαυτῇ ἐικόνα λιθίνην, ἔςησεν ἐπὶ τῷ τύμβῳ τῶ παίδων. Subdit, Καὶ ἡμεῖς ἐθεασάμεθα αὐτὴν, οἷα καὶ λέγεται. Stat. l. 5. Sylv. 1. v. 33.
——— Citius genitrix Sipyleia fertur
Exhausissegenas. ———
De numero liberorum Niobes non consentiuntauctores. Homerus Il. ult. v. 606. prodidit, ut videre est in his:
Καὶ γὰρ τ᾿ ἠύκομος Νιόβη ἐμνήσατο σίτου.
Τῇ περ δώδεκα παῖδες ενὶ μεγάροισιν ὄλοντο,
῝Εξ μὲν θυγατέρες, ἓξ δ᾿ ὑιέες ἡβώοντες,
Τοὺς μὲν Ἀπόλλων πέφνεν ἀπ᾿ ἀργυρέοιο βιοῖο,
Χωόμενος Νιόβη, τὰς δ᾿῎ Αρτεμις ἰοχέαιρα.
Ιὑνεκ᾿ ἄρα Λητοῖ ἰσάσκετο καλλιπαρήῳ.
Quem sequitur Propert. l. 2. eleg. 28. v. 7.
Nec tantum Niole bis sex ad busta superbae
Sollicito lacrimans defluit a Sipylo.
Itemque Statius Theb. l. 6. v. 124.
——— Geminis Niobe consumpta pharetris,
Squalida bissenas Sipylon deduxerat urnas.
Hyginus Fab. 2. et Apollodorus l. 3. 7. mares et 7. filias nominant, quibus concinunt Ovidius, Seneca, et Ausonius. Hic l. 6. Met. v. 182.
——— Huic natas adice septem
Et totidem iuvenes. ———— ————
Ille in Medea v. 954.
Utinam superbae turba Tantalidos meô
Exisset utero, bisque septenos parens
Natos tulissem. ———— ————
Tertius Epitaph. Heroum, n. 27.
Bis septem natis genetrix laeta, atque superba
Tot duxi mater funera, quot genui.
Hesiodus 10. mares et 10. feminas facit, ut ait idem Apollodorus. Herodot; 2. mares, et 3. feminas. Addit Apollodorus, Amphiona e maribus et e feminis Chlorin servatos; et Telesillam Poetriam duas filias incolumes scripsisse, Amyclam et Meliboeam. Vide Aelian. l. 12. Ποικίλης ἱςορίας, c. 36. et Gell. l. 20. c. 7. Hinc Niobeus adiect. Horat. Gar. l. 4. Od. 6. v. 1.
Dive, quem proles Niobaea magnas
Vindicem linguae, Tityosque raptor
Sensit ultorem ————
Nic. Lloydius. Coeterum, eam primam omnium mulieruma Iove amatam, sicut ulitmam Alcmenam, quae sedecim aetatibus a sein vicem distiterunt, fabulati sunt Veteres, uti refert Diodor. l. 4. Sed illud de Niobe, omnino falsum iudicat Barthius; longe enim antiquier, inquit, Iovis in Callisto amor: quippe cuius fil. Arcas fuit, non solum Niobes aevô, sed ipsius Cadmi, qui Thebas condidit, multô profundior. Qua de re vide Casp. Barthium Animadversion. ad Stat. Thebaid. l. 10. v. 897. Voss. vero distinctione rem expedit, infra laudandus. Eiusdem cum liberis simulacrum e marmore inter opera Scopae, an Praxitelis, celebre olim memoratur Plinio l. 36. c. 5. Ignoratur artifex eius Veneris, quam Vespasianus Imperator in operibus Pacis suae dedicavit --- Par haesitatio est in templo Apollinis Sosiani, Niobem cum liberis morientem Scopas an Praxiteles fecerit etc. Plura de Niobe gemina, Argiva videl. Phrygiaque, apud Gerhard. Iohann. Voss. de Idolol. l. 1. c. 14. ubi priorem ex Api fratre, Phoronei filio ac successore, adeoque Iove Argivo, Argum sucepisse, contendit.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Niobe — bezeichnet: in der griechischen Mythologie die Tochter von Tantalos und Dione, siehe Niobe (Mythologie) in der griechischen Mythologie die Tochter von Phoroneus und Teledike (Kinna), siehe Niobe (Tochter des Phoroneus) einen weiblichen Vornamen,… …   Deutsch Wikipedia

  • Niobe — NIOBE, es, (⇒ Tab. XXX.) des Tantalus und der Dione Tochter. Hygin. Fab. 9. Sie heurathete den Amphion, und zeugete mit ihm viele Kinder. Insgemein nennet man deren vierzehn, nämlich sieben Söhne und sieben Töchter. Jene waren Sipylus, Minytus,… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • NIOBÉ — Dans la mythologie grecque, fille de Tantale et épouse d’Amphion, roi de Thèbes. Elle avait, dit la légende homérique, six filles et six garçons; fière de sa fécondité, elle se vanta d’être supérieure à Léto, qui n’avait eu que deux enfants,… …   Encyclopédie Universelle

  • Niobe — {{Niobe}} Tochter des Tantalos*, Frau des Königs von Theben, Amphion*. Voll Stolz auf ihre sieben Söhne und sieben Töchter verhöhnte Niobe die Göttin Latona*, da sie nur zwei Kinder zur Welt gebracht habe. Die beiden – Apollon* und Artemis* –… …   Who's who in der antiken Mythologie

  • Niobe — Ni o*be, n. [L. Nioba, Niobe, Gr. ?.] (Class. Myth.) The daughter of Tantalus, and wife of Amphion, king of Thebes. Her pride in her children provoked Apollo and Diana, who slew them all. Niobe herself was changed by the gods into stone. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Niobe — puede referirse a: Níobe, personaje mitológico, hija de Tántalo. Un sinónimo del género botánico Hosta. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados con el mismo título. Si llegaste aquí a través de …   Wikipedia Español

  • Niobe — [nī′ō bē΄] n. [L < Gr Niobē] Gr. Myth. a queen of Thebes, daughter of Tantalus, who, weeping for her slain children, is turned into a stone from which tears continue to flow …   English World dictionary

  • Niŏbe — Niŏbe, 1) Tochter des Phoroneus, die erste Sterbliche, welche von Zeus umarmt wurde. Sie gebar ihm den Argos u. Pelasgos. 2) Tochter des Tantalos u. der Pleiade Taygete od. der Hyade Dione, Schwester des Pelops u. Gemahlin Amphions, welchem sie… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nīobe — Nīobe, im griech. Mythus Tochter des Tantalos und der Dione, Schwester des Pelops, Gemahlin des thebanischen Königs Amphion. Stolz auf ihre vielen Kinder (nach Homer sechs Söhne und sechs Töchter, nach andren noch mehr), stellte sie sich der Leto …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Niobe — Niŏbe, Tochter des Tantalos, Gemahlin des theban. Königs Amphion, wagte sich in ihrem Mutterstolze der Leto, der Mutter des Apollon und der Artemis, zu vergleichen. Zur Strafe töteten diese mit ihren nie fehlenden Pfeilen sämtliche 12 Kinder vor… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Niobe — Niobe, myth., des Tantalus Tochter, beleidigte die Latona durch ihren Stolz auf ihre 14 Kinder, worauf diese von Apollo und Diana mit Pfeilen getödtet wurden, während Zeus die Mutter in einen Stein verwandelte. Die Gruppe der N., aus 15 Statuen… …   Herders Conversations-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”